Die maanden
dat ik niet kon gaan
besefte ik ten volste het gemis,
geen bandje kon
de liefdesband vertolken
van tekstbelevend zingen
op echo’s van ons voorgeslacht
in een doorlevende bezieling,
het vreugdevol
de Levende ontmoeten,
de warmte van
Zijn Woord over je
heen gespreid,
de liefdevolle ogen
van wie om je geven,
de vrede in de dienstbaarheid.
Een hand van heimwee
had me in de greep,
ik wilde me zo graag
weer onder hen begeven,
lag vurig wachtend
in gedachten dicht bij Hem.
Het was een feestdag
toen ik weer kon gaan,
blijde gezichten
die de liefde Gods
uitstraalden,
ik mocht weer
rond mijn broeders
en mijn zusters ademhalen,
me overgeven aan de
luister van Zijn stem!
Coby Poelman-Duisterwinkel
Geschreven voor het thema "Waarom kerk" van gedichtensite.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten