Hervorming

Is er nog ruimte op het schip

dat dwarsslaat op de golven,

beladen met verworven recht

waaraan veel waarde wordt gehecht?

De stormfok is gehesen,

sleepanker uitgelegd.

Soms komt een roerganger langszij

die kijkt is er al vraag naar Mij?

Coby Poelman - Duisterwinkel

Opeens geeft Hij een lied

Soms komt je iets te binnen
wat je ooit gezongen hebt,
je zong de woorden in de kerk
maar alles ging weer verder.

Dan op een dag
wanneer je bezig bent,
gewoon met alledaagse dingen,
komen de regels binnen
met een nieuw temperament
en als vanzelf begin je ze te zingen.

Ze klinken in het volst
van hun betekenis,
laten je innerlijk
erdoor versterken,
je voelt de diepte
van het o zo mooie lied:
“en wat Zijn liefde wil bewerken
ontzegt Hem Zijn vermogen niet.”

Coby Poelman - Duisterwinkel

In Hem

Ik ben,

als vruchtwater rond een foetus,

zo is Hij om mij heen.

Zijn warme schoot,

mijn burcht!

Coby Poelman - Duisterwinkel

Na het Avondmaal

Na brood en wijn
op tafellinnen
strijken we neer bij jou
tussen gesteven wit,
je bleke handen rusten
op het laken,
je warmte overstijgt
de winterkou.

Gebroken is je lichaam,
neemt nog geen eten op,
we spreken over tijd en lijden,
over de kerk
en wie ons dierbaar zijn.

De tijden liggen
in Zijn handen
die ons zal helen
hoe dan ook
getuige brood en wijn.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gedachten na een kerkdienst tijdens het ziekenbezoek van een ernstig zieke dierbare.

Gepubliceerd in de bundel "Verrassend uitzicht" (2013)

Terpopwaarts

We liepen samen door de landerijen,
getrokken door het kerkje op de terp,
gebouwd naar middeleeuws Romaans ontwerp
te midden van antieke boerderijen.

Ik dacht aan Abraham die vragen stelde
en hoe de Heer hem daarop antwoord gaf,
hoe vragen smeken werd en vroeg me af
of ik het wel kon zeggen wat me kwelde.

Toen we het naderden vatte ik moed.
Omzichtig overwoog ik al mijn woorden
maar gaandeweg wist ik, nu komt het goed

omdat ik merkte dat Hij wéér verhoorde.
Hij toonde mij een lam dat had gebloed
en zei dat ik Hem nooit met vragen stoorde.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven voor het thema "Sonnet" www.gedichtensite.nl
Aan dit gedicht werd op 1 november 2014 de zilveren veer toegekend.

Gepubliceerd in de bundel "Beleef de dag" (2015)

Leef je geloof

Levend uit geloof
geloof je dat het leven
door de Levende
je is gegeven.

Dood geloof
kan ook opnieuw
gaan leven.

Geloof de Levende,
geloof Hem op zijn Woord,
beleef je geloof
en leef!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door de naam van het radio-programma van de eo.

Pastoraal bezoek

Hij draait zich in het negatieve,
spiralend daalt hij af,
tobbend
over zichzelf en God
totdat de pastor met hem bidt,
dan leeft hij op.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Ik ben met je, alle dagen

Hij is bij me als ik fiets,
neemt elke hobbel met me,
ook in de wachtkamer is Hij bij mij,
in de behandelkamer
voel ‘k Hem rondom mij,
Hij hoort mijn bidden,
Hij geeft rust in mij,
de moeilijke momenten
merkt Hij het eerste op,
dan wordt het bidden heviger,
zo ondergaat Hij wat ik onderga,
zo stuurt hij tegelijk de tandartshanden,
verricht de handeling, Hij is haar ook nabij.

Blijmoedig mag ik weer mijn weg vervolgen,
de ingreep is met goed gevolg voorbij.
Waar ik ook ben, ik weet me steeds geborgen
want Vader is er, Vader is bij mij.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Van buitenaf bekeken

Ze staan voor het raam,
ernstig de tuin in kijkend,
buiten vraag ik me af
welk onderwerp passeert.
‘k Krijg er geen hoogte van,
hun blik geenszins ontwijkend,
misschien is er iets
in de kerk geëscaleerd
of men kan geen
mensen vinden
voor de functies
die te verdelen zijn.
Die met de snor
is vast van mening:
‘t verenigingsgebouw
wordt veel te klein.

Inspirerend
zijn ze zeker,
de bronzen bustes,
steeds valt op hen
een ander licht
dat wordt weerspiegeld
in de zilveren beker,
een fascinerend gezicht.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

Het tikgeluid van stok en staf

Zoals de schapen
door de rotsspleet gaan,
verblind door ‘t felle licht
tegen het donker,
vertrouwend op het tikgeluid
van stok en staf,
zo leidt de Goede Herder jou
door ‘t diepste donker
en kom je blindelings
voorbij het graf.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in "Geloofsvreugde" (2012)

De herder ziet in het donker

Er komt een herder
naar zijn schaapje kijken,
ergens, achter
in het donker van de stal.
Hij ziet het moede beestje 

dat zo’n pijn heeft overal
en zo hunkert naar wat Licht
maar het liefst te slapen ligt
tussen de andere schapen.
Hij ziet de oortjes neigen
naar Zijn naderende stap.
Het schaapje tilt zijn kop omhoog
en voor het iets kan vragen
voelt het zich al gedragen.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht" (2012)

Door het geloof

Het stormt als buurvrouw wordt begraven,
zoals het in de wereld waait,
iemand wordt vluchtig uitgezwaaid,
auto’s vullen zich met de in raven-

zwart geklede nazaten van Naam.
langzaam trekt de stoet langs beukenhagen
om haar naar de plaats van rust te dragen,
meelevend trek ik jas en schoenen aan.

Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop
denk ik aan hoe een jochie stond te kijken,
een dagdeel voor het venster in de hoop

de vader van zijn vriendje te zien stijgen,
zo had de juffrouw hem verteld op school
dat hij die dag de hemel zou bereiken.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gebed in depressie

Trouwe Vader,
zie uw kinderen
verslagen hier
met U bijeen
de hoop op U gericht
de één in bodemloos verdriet
de ander die wil helpen
maar er geen kans toe ziet.

Wij bidden U
die ons omringt,
hoor naar uw vragend kind
U, voor wie niets onmogelijk is
van U verwachten wij
wat niemand anders biedt
wij smeken Heer,
maak vrij!

Coby Poelman - Duisterwinkel