Zijn rechterhand stilt

Als Hij zijn hand maar op mij legt

dan hoef ik niets te vrezen,

Hij heeft het aan Johannes

op Patmos al bewezen.

Al was de dreiging nog zo groot,

God gaf hem zijn vervoering,

voerde hem uit zijn diepste nood,

het was Zijn hand die Hij hem bood,

de Eerste en de Laatste,

op Patmos werd het Pasen.

Hij draagt de sleutels van de dood

in zijn doorstoken handen,

waar mensen in ellende zijn

legt Hij Zijn handen op de pijn,

opent in tekenen van licht

nieuw perspectief in vergezicht.

Houdt standaards vol standvastigheid,

Zijn hand draagt sterren door de tijd,

als engelen zullen zij zijn,

wees niet bevreesd, klinkt hun refrein.

De Heer bemoedigt door Zijn Woord,

Johannes schreef, Zijn hand plant voort.

Coby Poelman – Duisterwinkel

Geïnspireerd door een preek over Openbaring 1 : 9 - 20