Stel niet uit tot later

Gedenk Uw Schepper in de jeugd
zegt Prediker en stel niet uit tot later

waarna hij onze ouderdom belicht,
het einde van de herfsttijd in ons leven,
bevende wachters
de armen en de handen,
kromme mannen benen
en stakende maalsters
verdwenen kiezen zijn,

ogen, troebel van de staar
de vensters die hun glans verliezen,
oren gesloten deuren,
de stem als van een vogel wordt,
’t verzwakt geluid der molen
het eind van ‘t herfstig hart vertolkt,
de kapperbes niet meer de eetlust wekt
doordat de ziel het lichaam wil verlaten.

Gedenk Uw Schepper in de jeugd
zegt Prediker en stel niet uit tot later.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Vrij naar Prediker 12 : 1 – 6.

Eeuwige Vader, Vredevorst

Brandend van verlangen
kwamen we naar Uw Huis.
Vol eerbied en ontzag
het evangelie horend
voelen we verbondenheid
met Uw geloofsgetuigen
in die heel bijzondere nacht.

Het licht van engelen omringt ons
bij het zingend Eer zij God.
Uw ster straalt ons
van verre tegemoet,
lokt ons in gedachten
naar waar wij in ootmoedigheid
het heilig Kind verwachten.

We leven ons met hen
die ’t Kind aanbaden in,
voegen ons bij de ouders
in groot geloofsvertrouwen
wetend dat ons in Hem
de Redder is geschonken,
gedenken met wie uit
de beker dronken
dat wij door Hem bevrijd
ooit mogen ingaan in
Uw eeuwigheid.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

He, meneer Clown

ik liep u al te zoeken,
zit u hier in het donker van het licht?
Er lopen zwarte strepen door uw ogen
en in uw groene zakdoek zit iets wits.

Ik zag wel dat het tranenspel niet nep was
ik huil ook als ik echt geraakt word door muziek
maar ik word altijd blij van iets bijzonders
dat een soort licht geeft in de dynamiek.

Kon u maar ruilen
met die lege flessen
dan was u leeg,
de flessen vol verdriet.

Weet u wat, meneer Clown
met uw zacht mensgezicht,
als u mij de toon aangeeft
zing ik u naar het Licht.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Geschreven bij een schilderij van de kunstenaar Torcqué uit Litouwen voor zijn boek Eco del silencio/Echo van de stilte/Tylos aidas

Dit gedicht is te beluisteren op www.audiogedichten.nl

De oorzaak van kerst

Toen ten tijde van Jesaja
de wereld in het diepste donker was,
men leek te leven zonder God,
de waarheid struikelde,
recht niet meer triomfeerde
zag God zijn mensen
en Hij was ontzet.

Zoals een vader of een moeder
verdriet heeft om het lijden
van hun diep beminde kind,
niet aanzien kan
dat het van pijn zal sterven

zo is de Vader om zijn kinderen bewogen
en heeft Hij ons gered
door op het kerstfeest
als een weerloos Kind te komen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven n.a.v. een preek over Jesaja 59.

Nieuwe vriend

Ik heb een nieuwe vriend
vertelt ze zacht en stralend.
Door enthousiasme
aangestoken vraag ik
naar zijn naam.
Je kent hem
lacht ze geheimzinnig
ik tref hem hier vaak bij jou aan.

Als ik nadenkend
in haar blije ogen kijk,
zij resoluut naar de piano wijst
begrijp ik haar intens geluk
haar nieuwe Vriend
laat haar verrukt
een stuk bergopwaarts gaan,

juichend verschuiven we een kruk
en jubelen Zijn Naam!

Coby Poelman-Duisterwinkel

De stilte van de kerstnacht

Maria, het jonge meisje,
pas het Kind gebaard
overdenkt
wat ze destijds
in haar hart
heeft bewaard,
de woorden van de engel
en van Elisabeth,
haar liefde voor Jozef,
zijn trefzekere tred.

Hoor, er komen herders
vol eerbied en ontzag,
vertellen de geliefden
wat hen hier heeft gebracht,
hoe engelen verschenen
in het donker van de nacht.

In de stilte van die nacht
overdenkt moeder Maria,
jubelen herders
op hun terugweg
naar het veld,
lovend, prijzend,
stralend van verre
hebben ze ieder
hun vreugde verteld.

In de stilte
van de kerstnacht
overdenk ook ik en vind
door de woorden van Lucas
‘t verlossende Kind.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Dit gedicht is te beluisteren op www.audiogedichten.nl

Mijn Trooster

Wanneer ik bid
heb ik mijn ogen dicht
maar weet U naast
of achter mij

als ik mijn ogen open
bent U verdwenen uit het zicht
maar in mijn hart
straalt warm uw Licht.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Alles goed met moeder en Kind?

Ergens in een kamer
staat een bed op klossen.
Een vrouw bevalt.
Als pijn niet meer
te houden lijkt
klinkt het verlossend
schreeuwen.

Ergens in Bethlehem
liep een bevallende vrouw.
Een kamer was er niet,
laat staan een bed op klossen.
Haar pijn werd
hardvochtig gemeden.

Haar Kind heeft later
pijnlijk veel geleden
terwijl Hij kwam
om te verlossen.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Hemels Licht

Heer, ik kan niet bidden,
dat heb ik nooit geleerd.
Ze zeggen dat het Christuskind
voor mij ook is gekomen.
Ik wil het wel geloven
maar begrijpen doe ‘k het niet.
Nu hebben ze me naar
het kerstfeest meegenomen

en eerlijk Heer,
het voelt zo goed,
er heerst hier echte Vrede.
Ik denk dat ik van nu af aan
ook zondags naar Uw Huis wil gaan
er is vandaag zomaar in mij
een Hemels Licht ontstaan
en wat ook heel bijzonder is,
ik heb zowaar gebeden!

Coby Poelman-Duisterwinkel.