Stille moederdag

Moederdaggevoel

Als ik naar huis gerend was,

de achterdeur nog open,

om te vertellen

wat ik had gescoord,

zij was er, de handen

in elkaar slaand,

tot in de nacht

had ze me overhoord.

De kale plek voor ’t aanrecht

woog de zorgen

die onder afwas

werden doorgepraat,

was ze alleen

dan zong ze psalmen,

gaf ze zich over aan

haar Toeverlaat.

Ik rook haar warmte

als de tranen kwamen,

de grotemensenwereld me

te machtig werd,

als pleisters niet alleen

meer konden helpen,

ze leefde mee

met elk facet.

Inlevend las ze voor

onder de lamp

boven de

etenstafel,

nog zie ik

het door haar

gesteven kleed

en proef de smaak van wafels.

Als ze eens wist hoeveel ik

van haar leerde,

kon ik nog éénmaal

lezen haar gezicht,

vandaag zie ik

haar leven

door Zijn ogen,

in ‘t hoogste licht.

　

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel: "Verrassend uitzicht"　

Moederdag in herinnering

Zo eenmaal in het jaar
dat was toch veel te weinig
een goede moeder
was ze elke dag.
Haar koesterende handen
nooit aflatend bezig
haar zachte blik
vertolkte ’t liefdeshart.

In onze diepste pijn
was zij met ons verbonden
bij onze grootste vreugde
ontsprong haar lieve lach,
deelden we verdriet
zij troostte als geen ander
met haar als moeder
was het altijd moederdag.

Nog eenmaal klinkt op aarde
mijn bewonderend hoera
o, dat zij eeuwig moeder is
nu in Gods Gloria.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Stille Moederdag (2)

Op deze stille Moederdag

denk ik aan alle kinderen

van wie de moeder niet meer is,

en wie het niet geworden is.

Geef Heer dat juist op deze dag

Uw liefde hen omringen mag.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Stille Moederdag

Op deze stille moederdag

denk ik aan alle kinderen

van wie de moeder niet meer is,

vandaag een dag is van gemis.

Geef Heer dat juist op deze dag

Uw liefde hen omringen mag.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

Moederdag voor eeuwig

Zo eenmaal in het jaar

dat was toch veel te weinig,

een goede moeder

was ze elke dag.

Haar koesterende handen,

nooit aflatend bezig,

haar zachte blik

vertolkte ’t liefdeshart.

In onze diepste pijn

was zij met ons verbonden,

bij onze grootste vreugde

ontsprong haar lieve lach,

deelden we verdriet,

zij troostte als geen ander

met haar als moeder

was het altijd Moederdag.

Nog eenmaal klinkt op aarde

mijn bewonderend hoera

o, dat zij eeuwig moeder is

nu in Gods Gloria.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Geloofsvreugde" (2013)