Zoekt u Christelijke gedichten voor kerkblad, liturgie, bijbelstudie, vieringen of een gedicht bij een Bijbelgedeelte? De gedichten die u hier aantreft mag u ongewijzigd met vermelding van naam en bron vrij gebruiken. Zoekt u een digitale verjaardagskaart, beterschapskaart, condoleancekaart of doopkaart met een gedicht? Ook die kunt u hier vinden. Voor vragen of het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Inmiddels is er ook een volledig programma voor Kerst en Pasen. Mijn boeken zijn via mijn mailadres verkrijgbaar en te leen in de bibliotheek. Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

zaterdag 23 juli 2016

In Koninklijk gezelschap

Daar zit ze, moeder,
voor de tv.
We schuiven een stoel bij
en kijken mee
naar een huwelijksdienst
van ’t Koninklijk huis
en moeder,
kijkend naar de buis
waant zich in haar geest
te gast op dit hoge feest.

Als de dienst is afgelopen
fluistert ze iets in mijn oor
en ik zeg: “Ga maar rustig hoor.”
“Maar al die mensen…”
werpt ze tegen
in dit gezelschap erg verlegen.

Pas als ik zeg
dat ik net heb verstaan
dat er nu gelegenheid is
naar het toilet te gaan
staat moeder op
en gaat haar gang.
Achter de deur klinkt
haar neuriënd gezang
en ik denk
als ik haar hoor zingen:
U komt op uw oude dag
nog in voorname kringen.

Moeder,
nu mijn dierbaarste herinnering
weet ik opgenomen
in de allerhoogste kring.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven in 2006

Moeder keek naar de huwelijksdienst van prins Friso en prinses Mabel in 2004.

Uit de bundel: "Granaatjes met een gouden slot"(2015)

dinsdag 19 juli 2016

Een vredige zomeravond

Gele lissen zwijgen naast de paarse,
hommels gonzen rond de akelei,
maagdenpalm schuilt onder vrouwenmantel,
hosta’s overschaduwen het flitsend vissengoud.
Zacht knielt de kat en lest zijn dorst,
vogels zingen mijn gedachten
in de prinsentuin van God.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot" (2015)

zondag 17 juli 2016

Zondag

Uw zon verrijkt
de zomerdag
uw Geest is
zacht aanwezig,
uw Woord klonk
in de morgendienst

nog nagenietend
zont de zondag voort
het lichtdoorlatend groen
kleurt tegen hemelblauw
schaduw fluistert uw luister

waar zondag maandag wordt,
het donker licht ontmoet
ontwaakt in mensenogen
opnieuw uw zondagsgroet.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Verrassend uitzicht" (2013)

vrijdag 15 juli 2016

In rouw verbonden

Halfstokse vlaggen
ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.

Hoe machteloos,
lam geslagen,

wind wappert rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.

Coby Poelman -Duisterwinkel 

Uit: "Beleef de dag" (2015)

donderdag 14 juli 2016

Wat zal ik aantrekken?

Staande voor de kast
verzucht je
kijkend naar de lucht
wat trek ik aan vandaag…
als eindelijk je keuze is gemaakt
komen de regenbuien

dan hoor je het gefluister
trek toch vandaag die mantel aan
die zo bevrijdend voelt
met al die mooie plooien
waarmee iets wordt bedoeld
bescheiden en zachtmoedig
meelevende en goed,
verdragend en geduldig,
vergevend overvloedig

en daar omheen
die mooie gouden riem
om bij elkaar te houden
die wijde plooienpracht,
de gordel van Gods liefde
die alles samenbracht

ga zo vandaag naar buiten
het zal je prachtig staan
dan trek je naast je kleren
ook nog de ander aan.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven n.a.v. een preek over Kolossenzen 3 : 12 - 17

Uit: "Verrassend uitzicht" (2013)


Dit gedicht is gepubliceerd op de achterkant van "In gesprek" van maart 2013.


vrijdag 8 juli 2016

De Hof van Leven

Er stonden negen bomen
in de Hof van Leven.
De liefdesboom
droeg steeds de meeste vrucht,
de boom van vrede
had nogal geleden,
de vreugdeboom
raakte niet uitgeput.

Die van geduld
zou later bloeien,
vriendelijkheid
boog zachtjes door de top,
de boom van goedheid
begon uit te lopen,
die van geloof
bestoof de stille hof.

Zachtmoedigheid
wiegde haar rijpe vruchten
gereed voor ’t vieren
van het feest
de boom van zelfbeheersing
mocht zijn hartje luchten,
zo droegen ze gezamenlijk
de vruchten van de Geest.

Ik vraag U in ootmoedigheid
doe binnenin mij groeien
zo’n Hof van Leven, U die leidt
door nu en dan te snoeien.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Bij Galaten 5

Uit: "Verstillend Licht" (2012)

Dit gedicht is ook te beluisteren op www.audiogedichten.nl

vrijdag 1 juli 2016

1 Korintiërs 13 voor kinderen



Al kan ik de taal van alle mensen en engelen spreken,
als ik niet van iemand kan houden,
klinken mijn woorden als een vals muziekinstrument.
Al kan ik grote en rake dingen zeggen namens God,
al ken ik alle geheimen en weet ik alles,
al heb ik het volmaakte geloof waarmee ik bergen opzij kan schuiven
als ik niet van iemand kan houden dan ben ik niets.
Al deel ik alles uit wat ik heb, al zeg ik bijvoorbeeld:
maak mij maar dood als je die ander maar laat leven,
en terwijl ik het zeg kijk ik om me heen
of iemand dat ook geweldig van mij vindt,
als ik niet van iemand kan houden helpt me dat niets.
Als je van de ander houdt is er liefde in je,
dat maakt je geduldig en vriendelijk;
dan ben je niet jaloers;
als je van de ander houdt en de ander houdt van jou dan is er liefde
en mag je zijn zoals je bent,
dan hoef je niet net te doen of je mooier of beter bent.
Dan gedraag je je en ben je niet onfatsoenlijk,
je bent niet alleen met jezelf bezig,
je laat je niet boos maken
en wordt niet boos op wie je kwaad gedaan heeft.
Je bent niet blij als je mensen hoort liegen,
maar wordt blij als mensen de waarheid vertellen.
Als je van de ander houdt verdraag je alles van elkaar
en je gelooft elkaar, je hoopt met elkaar,
je kunt alles met elkaar volhouden.
De liefde gaat nooit over.
Grote en rake dingen zeggen namens God zal een keer over gaan;
alle talen kunnen spreken zal een keer ophouden;
veel weten zal ook niet altijd doorgaan.
Want wij kunnen niet alles, al zouden we zo graag willen.
Maar wanneer God ons maakt zoals Hij ons graag ziet
dan worden al onze fouten verbeterd.
Toen ik een kind was, zegt Paulus, praatte ik zoals een kind,
voelde ik zoals een kind, dacht ik zoals een kind;
nu ik volwassen ben, is mijn kindertijd voorbij.
Nu kijken wij nog wel eens naar God
alsof we in een spiegel kijken,
we zien dingen die we nog niet begrijpen,
maar er komt een tijd dan zien we Hem echt.
Nu weet ik nog niet zoveel,
maar als ik Hem zal zien dan zal ik net zoveel van hem houden
als Hij altijd van mij gehouden heeft.
Drie dingen blijven altijd bestaan: geloof, hoop en liefde;
maar de liefde is het belangrijkste.

Coby Poelman-Duisterwinkel