Gedaanteverwisseling

Bij de kerk stond altijd een zwerver

maar díe zondag een wachtende gast.

We waren hem bijna genaderd.

Een kerkganger riep verrast:

"Wat een gedaanteverwisseling"

en wisselde lachend een blik

met de keurig geklede vreemdeling.

Toen volgden mijn man en ik.

De vreemdeling, totaal verrast

bekeek zich vol verwondering.

Verbaasd en vrolijk vroeg hij ons:

"Zoveel verandering?"

Wij wisten even niets te zeggen

schudden lachend nee.

Hij zag de humor er van in,

liep gnuivend met ons mee.

Ik dacht aan een stuk uit de Bijbel

en zwierf met de zwerver mee,

vroeg me af waar díe zou verblijven.

Bad de vreemdeling met mij mee?

De zondag daarop stond de zwerver er weer

op zijn vertrouwde plek.

Het was of hij iets te zeggen had

in een woordeloos gesprek.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Verstillend Licht"