Waar liefde woont

De grijze dame

die hij bezocht

was in haar eenzaamheid

verleerd

om een gesprek te voeren.

Omdat zij zwijgen bleef

wist hij ten diepste

niet meer wat hij

aan moest roeren.

Ten einde raad

zong hij voor haar

een tikkeltje verlegen

de oude psalm:

“Waar liefde woont

gebiedt de Heer

Zijn zegen….”

Ontroerd zag hij

haar lippen meebewegen.

Zijn stem brak daar

waar zij begon te spreken.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in: "Velden vol melodieën" (2016)

Te beluisteren op http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/163-waar-liefde-woont 

Jozef's broer

Hij kleurde
toen hij het gescheurde
kleurige kleed
aan zijn vader liet zien.

Hij was één 

van de tien. 

Coby Poelman - Duisterwinkel

Geopend naar Hem

Hij opent Zijn handen

als ik ze vouw,

ik lees in die handen

de tekens van trouw.

Hij opent mijn ogen

als ik ze sluit,

in zijn open handen

 wens ik me Zijn bruid.

Vraagt Hij om mijn hand,

ik ben van Hem,

in leven en sterven

’t is Zijn hand die ‘k omklem.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Zijn rechterhand stilt

Als Hij zijn hand maar op mij legt

dan hoef ik niets te vrezen,

Hij heeft het aan Johannes

op Patmos al bewezen.

Al was de dreiging nog zo groot,

God gaf hem zijn vervoering,

voerde hem uit zijn diepste nood,

het was Zijn hand die Hij hem bood,

de Eerste en de Laatste,

op Patmos werd het Pasen.

Hij draagt de sleutels van de dood

in zijn doorstoken handen,

waar mensen in ellende zijn

legt Hij Zijn handen op de pijn,

opent in tekenen van licht

nieuw perspectief in vergezicht.

Houdt standaards vol standvastigheid,

Zijn hand draagt sterren door de tijd,

als engelen zullen zij zijn,

wees niet bevreesd, klinkt hun refrein.

De Heer bemoedigt door Zijn Woord,

Johannes schreef, Zijn hand plant voort.

Coby Poelman – Duisterwinkel

Geïnspireerd door een preek over Openbaring 1 : 9 - 20

Vogelbijeenkomst

Vanuit het hoge groen

komt hun geluid mij tegemoet,

een vogelzwerm

bevolkt de berkenbomen,

ze kwetteren als

kinderen in de pauze.

Steeds luider klinkt

de boventoon

maar ook steeds feller,

een tortelduif vliegt

naar de appelboom.

Wat hebben jullie,

toch geen ruzie,

ze kunnen beter

naar het kerkhof gaan

waar ik ze eerder gadesloeg

en meende dat ze spraken

over de mooie teksten

op de graven,

maar kijk nu,

lezen ze gedachten,

in één maat

klinkt hun vleugelslag,

daar gaan ze,

toch eendrachtig.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot"

Kunstwerk van Sjoke Wassenaar

Gebed in open handen

Ingebed in open handen
voel ik opnieuw de wanden
van Wie mij steunt en draagt,
mij nimmer overvraagt.

Vader, dank dat in Uw nacht
Uw open hand ons vrede bracht.
Geef mij dat elke nieuwe dag
ik door Uw hand getuigen mag.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Stille moederdag

Op deze stille moederdag

denk ik aan alle kinderen

van wie de moeder niet meer is,

vandaag een dag is van gemis.

Geef Heer dat juist op deze dag

Uw liefde hen omringen mag.

Coby Poelman-Duisterwinkel.

Haar lievelingslied

Zingen lukt haar niet
maar lichaamstaal
klinkt des te meer
bij ‘t horen van:
nu zingen wij…

Mijn zingen
lukt niet meer,
terwijl ik naar haar
vreugde-uiting luister
dwars door haar lijden
drink ik mijn tranen in
en hoor van alle zijden
in glorieus getuigenis
welk een Vriend
ons Jezus is.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit de bundel “Verstillend Licht” (2012)

Geïnspireerd door een bewoner van het Zonnehuis Zuidhorn tijdens een zondagavondzang,
(nog in het oude Zonnehuis)

Voordracht te beluisteren op:
 http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/130-haar-lievelingslied


Op de foto een kunstwerk in de gang van Martiniziekenhuis Groningen, mei 2013
 http://www.focusgroningen.nl/kunst-in-zicht-martini-ziekenhuis-onderwijl/#more-15197