dat was toch veel te weinig,
een goede moeder
was ze elke dag.
Haar koesterende handen,
nooit aflatend bezig,
haar zachte blik
vertolkte ’t liefdeshart.
In onze diepste pijn
was zij met ons verbonden,
bij onze grootste vreugde
ontsprong haar lieve lach,
deelden we verdriet,
zij troostte als geen ander
met haar als moeder
was het altijd Moederdag.
Nog eenmaal klinkt op aarde
mijn bewonderend hoera
o, dat zij eeuwig moeder is
nu in Gods Gloria.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Uit: "Geloofsvreugde" (2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten