en stervend bruin
zingt ritselend in de wind
stijgend, dalend,
krijgertje spelend
achterstevoren
van klinkers naar zand,
opnieuw blaast een windvlaag
in fluittoon door steegjes
het dorre bruin
krijgt een nieuwe kans,
rollebolt, knispert
speelt haasje-over
met diep donkerpaars
in vliegende vaart,
duikelend, springend,
wervelend, hopend
uitbundig klinkt in
muziek van de herfst:
“de Schepper wint het
van stervensernst!”
Coby Poelman - Duisterwinkel
Coby, geweldig herfstgedicht.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Hilly!
VerwijderenHeel mooi. Echt ademhalen zo'n gedicht. En nog bedankt voor je reactie op mijn blog. Ik waardeer het iedere keer weer! Super.
BeantwoordenVerwijderenLaatste zinnetje (couplet) van dit gedicht vind ik erg sterk. Het maakt me blij!
Fijn om je mooie reactie te lezen Aritha, dankjewel! Mooi dat de slotregel je zo blij maakt.
Verwijderen