Adventsmeditatie

Gisteren was ik te gast op de kerstbijeenkomst van de C.P.O. Daar hoorde ik een aansprekende adventsmeditatie, geschreven en voorgelezen door Tjarda Mulder-Wiertsema.
Ik vroeg of ik haar meditatie op internet mocht zetten zodat meer mensen er iets aan konden hebben. Zij gaf haar toestemming en ik geef het hierbij graag aan u door:

12 december 2013 Kerstbijeenkomst

Advent: een tijd van bidden en inkeer met daarin de belofte van de profeet Jesaja, een tijd waarin de komst en wederkomst van Jezus Christus wordt verwacht. In een harde wereld vol mensen, klein en groot ontsteken wij een kwetsbaar licht want liefde is sterker dan de dood, de vlam van Christus zal niet doven. God komt telkens onverwacht. Hij is het licht in onze ogen, de hoop in onze nacht. Hieraan moest ik ook denken bij de berichten in de krant na het overlijden van Nelson Mandela. Strijd en verzoening, niet alleen tegen de apartheid, ook strijd tegen onrecht. In de gevangenis heeft Mandela de haat weten te overwinnen en voelde zich later een vrij mens. Mandela werd tot blijvend voorbeeld van moed en zijn leven en werk werd voor velen tot zegen. Ook hij voelde zich geïnspireerd door de Bijbel en offerde zijn eigen vrijheid op om voor anderen te strijden. Zo bijzonder om nu juist in de adventsperiode in dankbaarheid terug te zien op zijn leven en om vooruit te zien naar de betekenis voor de toekomst. Respect en bewondering, maar vooral ook dat een mens zich niet door angst moet laten leiden, maar juist door de hoop.
“De nacht is haast ten einde, de morgen niet meer ver. Bezing nu met verblijden de held’re morgenster. Wie schreide in het duister begroet zijn klare schijn als hij met al zijn luister straalt over angst en pijn.” (Lied 130 vers 1)
“Hoe helder staat de morgenster en straalt mij tegen van zover, de luister van mijn leven.” (uit lied 157 : 1)
Of zoals in Johannes 1 vers 1 tot 5 staat dat het licht schijnt in de duisternis en dat de duisternis het niet in haar macht heeft gekregen. Zo zijn wij onderweg naar het feest van de geboorte van Jezus Christus. In Mattheüs 2 vers 2 gaat het over de wijzen uit het Oosten die ook op pad gingen. Zij vonden de weg naar de stal van Bethlehem niet vanzelf. De ster wees hun de weg. De ster is het troostvolle symbool in de donkere dagen van ons leven. In de Bergrede van Mattheüs 5 vers 14 tot 16 staat dat Jezus het licht der wereld is maar Jezus zegt ook gij zijt het licht der wereld. Wij zijn bedoeld voor en geschapen om te stralen. Bij alles wat wij doen, waar en wanneer en met wie en hoe ook zet Jezus ons in de spotlights van Zijn heil. Ons licht laten schijnen en werken aan vrede en gerechtigheid met de mensen om ons heen, zodat zij door ons handelen de Vader in de hemel mogen leren kennen en Hem lof mogen brengen. Dat deden ook de engelen.
Zingen: Lied 135 vers 1 t/m 3.
Een engel als boodschapper van God aan de mensen. God gebruikt mensen om een engel voor de ander te zijn. Een engel wens ik u om Gods nabijheid te ontvangen, een engel die je aankijkt, naar je lacht, die je opbeurt en hoort in de nacht. Een engel wens ik u, God te loven hier en nu. Dat Zijn engel bij u blijft en u wijst op Gods liefde. Kerst is het verhaal van Gods liefde, dat verteld en doorverteld moet worden. God is liefde en wie in de liefde woont, woont in God en God is met hem. 1 Johannes 4 vers 16. Tot slot een gedicht van Nel Benschop uit “Geloven is geluk” over het Hart van Gods liefde.

Christus, Gij zijt het hart van ons bestaan.
Een hart dat klopt vol liefde en erbarmen;
We voelen ons omhelst door Vaders armen
Die Hij beschermend om ons heen wou slaan.
Nu durven wij het donk`re leven aan,
Omdat in Bethlehem het Licht ging schijnen
dat zelfs door Golgotha niet kon verdwijnen:
de Zon van Pasen maakte zich ruim baan.
De hele wereld werd in `t licht gezet;
Wij schermden `t al met onze donk`re handen.
Maar ondanks onze ontreddering en schande
Liet Gij het Licht der lichten voor ons branden;
-zo heeft een zwarte wolk soms gouden randen-
Door Uw intensive care zijn wij gered.

Meditatie van Tjarda Mulder-Wiertsema