Als mijlen ver van huis
portieren vergrendeld
sleutel in contact
we buiten staan,
in kille schemering
gehuld in zonnejurk
ik rillend bid om hulp
verschijnt de vreemdeling
met klein gereedschap
en een zachte zwachtel.
Zijn lichaamstaal
spreekt engelengeduld.
Bij ’t lichten van de maan
klinkt het bevrijdend
klikgeluid.
Met overlopend hart
zien we hem gaan.
Coby Poelman - Duisterwinkel
De foto is genomen van de achterkant van de Elisabethbode die 4 weken geleden verscheen. Ik kreeg deze Elisabethbode van onze ouderling die erop is geabonneerd. Een leuke verrassing dat mijn gedicht hier in de foto stond.
Zo'n mooi gedicht verdiend het om geplaatst te worden Coby.
BeantwoordenVerwijderenWat lief Hilly, dankjewel!
Verwijderen