Hoe zou het zijn
als in de trein
een vesper werd gehouden,
op zondag in een kerkcoupé
we Bijbels openvouwen,
men om de beurt gaat lezen,
a capella zingt
en in gesprek gaat over dat
wat God en mens verbindt.
Wie weet geeft het wel
dat gevoel wat menigeen vaak mist
maar nimmer onder woorden bracht
omdat men het niet wist.
Misschien komen de reizigers
vol blijdschap uit de trein
en neuriën ze op ’t perron
nog vrolijk een refrein.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Eigenlijk kan het overal, maar we doen het niet...
BeantwoordenVerwijderenMooi die foto erbij Coby.
Ja dat klopt Hilly, dank voor je reactie!
Verwijderen