met vakantie waren,
ze dacht dat er geen mens
zo eenzaam was
kwam opeens
dat jonge vrouwtje
die haar iets te lezen bracht,
bleef zelfs even
bij haar zitten,
dronk een kopje koffie mee,
kende haar uit de gemeente,
woonde ook aan de Allee.
Over haar valt
een glans van Vrede
als ze denkt aan dit bezoek.
Ze legt met een blijmoedig hart
het vilten kruisje
in haar boek.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"
Vind ik heel mooi.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel!
VerwijderenOnverwacht... zo mooi dan.
BeantwoordenVerwijderenSoms krijg je zomaar ideeën door ervaringen met pastorale bezoeken die zo inspirerend zijn.
Verwijderen