spreidt zich uit
over de mens
die dromerig geniet.
De ligstoel
horizon gericht
ontspringt
het verticale
dat weerklank vindt
in een gedicht
waar mens en Schepper
elkaar kruisen.
Het licht
te fel om in te kijken
straalt warme gloed.
Een straaljager
doorbreekt
het hemels blauw
met witte strepen.
Opeens verschijnt een tweede
die hem kruist.
Heer,
dit is geen toeval meer.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten