Vreugde zingt de ruimte in
als wij elkaar begroeten.
Het orgel nodigt,
partituren wachten
op uitgestrekte armen.
We zingen in en stralen uit
wat ons ten diepste vult,
de lofzang houdt ons gaande.
Vol eerbied leven we ons in,
stemmen vloeien samen.
Psalmen spreken
door aloude woorden,
dragen heden en verleden.
Krachtig klinken onze zangen,
in de weerklank juicht
ons prijzen en verlangen,
zien we uit als
een verheugde bruid
naar Hem
die ons de vreugde schonk
in tal van zegeningen,
het mooiste wat ons bindt:
voor Hem te mogen zingen!
Coby Poelman -Duisterwinkel
Uit: "Geloofsvreugde"(2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten