Op het doorleefde tafeltje
pronkt in een blauw
kunstzinnig vaasje
een wonderschoon boeket
van longkruid en
vergeet-mij-nietjes,
judaspenning en
het blauwe druifje.
De trui nog vol tuinpluis
kijkt hij me stralend aan
ik zie in de mij zo
vertrouwde blauwe ogen
veel meer nog dan
zijn liefde
voor dit schone.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten