van de vis
zit het Jona dwars
dat er bij hem
geen ruggengraat is.
Hij jonast als een foetus,
zijn geloof wordt groot.
Hij geeft zich over,
de vis
begint te spugen,
het is
of hij opnieuw
geboren is.
Hij doet
wat hij moest doen
maar het kwaad
komt bovendrijven,
de oude Jona
komt weer tussenbeide.
In het nieuw geboren licht
jonast Jona
voor Gods aangezicht.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht" (2012)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten