zo onwaarschijnlijk stil en kalm.
“Het hoofdje is niet goed gesloten”
zegt de dokter vastbesloten.
Je bent al helemaal gevormd
'k voel hoe het binnenin mij stormt
maar je had geen kans van leven.
We moesten je uit handen geven.
Ons jongetje, zo klein en nietig,
je vader en ik zijn zo verdrietig.
Een lied welt 's avonds op in mij.
Het eindigt met: "Blijf mij nabij".
Coby Poelman - Duisterwinkel
(Maart 1981. Gedicht gemaakt in oktober 2008)
Zo droevig en rakend Coby.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je mooie reactie Hilly, het is iets dat altijd in je hart blijft, hoe lang het ook geleden is.
Verwijderen