Ik heb ze niet gebeld
maar door het lichten
van hun ogen
voel ik me welkom,
ze zijn opgetogen.
Ze vragen honderduit
over geloofsgedichten
vol vreugde wachten twee
gerimpelde gezichten.
Hier hebben ze naar uitgekeken
zegt hun houding,
het gretig willen weten.
Heerlijk hoe alles hen
intens interesseert,
en, is steevast de vraag
Je laat ons toch wel weten
als er iemand zich bekeert?
Coby Poelman-Duisterwinkel
Toen ik dit gedicht op de opgeheven site van de NCRV "Dichttalent" plaatste reageerde iemand met: "Vertel ze mijn verhaal maar."
Deze persoon heeft ooit een Bijbel gekocht n.a.v. het gedicht "Avondmaalsgedachte" dat ik ook op die site van de NCRV had geplaatst. Ze heeft voor haar kleinkind later nog een kinderbijbel gekocht. Het waren reacties die me met onnoemelijke vreugde vervulden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten